Alkohol z przeżutych liści, ludożercy o bladych twarzach, duch zła w ciele małpy czy zupa bananowa z dodatkiem prochów zmarłych – to tylko niektóre elementy codziennego życia Indian. Dzięki misjonarzom, misjonarkom i wolontariuszom świeckim możemy odrywać tajemnice tego intrygującego świata. 1 Masato na dobry początek Masato to napój, którym częstowani są przybysze pojawiający się w indiańskich wioskach w Amazonii. Podawany jest w miseczkach i przypomina zielony, papkowaty koktajl. W rzeczywistości jest to amazoński alkohol, który przygotowują kobiety z przeżutych korzeni juki. Sposób jego przygotowania zazwyczaj wywołuje obrzydzenie, ale niewypicie tego trunku podczas wizyty u Indian jest dla nich zniewagą. Dlatego wszystkie indiańskie oczy bacznie wpatrują się w odwiedzającego, czy wypija zawartość miseczki. 2 Zwyczaje powitalne Wśród Indian Tukano, żyjących na pograniczu Kolumbii i Brazylii przy powitaniu obowiązuje uścisk dłoni. Wszyscy obecni zbliżają się do przybysza, aby podać mu rękę. Dłoń ściskają nawet najmłodsi członkowie plemienia. Towarzyszy temu szeroki, często bezzębny uśmiech. Starsze kobiety są witane w inny sposób. Powitanie polega na uściśnięciu obiema rękami ramion kobiety, potem klatki piersiowej, ud i kolan, z niskim ukłonem. Gestom tym towarzyszy radosne: Aniu-ti?, co oznacza: „jak się masz, czy wszystko dobrze?”. Osoba witana powinna odpowiedzieć Aniu-ti. 3 Ludożercy o bladych twarzach Nie zawsze powitania w społecznościach indiańskich wyglądają tak sielankowo. Był czas, kiedy białego człowieka witało kilkanaście napiętych łuków wymierzonych w jego stronę. Z taką sytuacją spotkał się misjonarz Diego Clavijo na terenie misji salezjańskiej w Peru. Nieufne nastawienie do obcych ma swoje źródło w legendzie o pelacaras, czyli ludożercach pojawiających się znikąd. Według lokalnych opowieści, przybysze Ci mają ogolone głowy, blade twarze i spadają na Ziemię razem z gwiazdami. To właśnie z nimi byli utożsamiani pierwsi Europejczycy, którzy pojawili się na ziemiach Amazonii. 4 Kurupira, czyli duch zła Brazylijscy Indianie wierzą, że istnieje duch zła, który mieszka w puszczy. Jego wyobrażeniem jest ogromna małpa o nazwie kurupira. Ma dwa metry wysokości i stopy odwrócone do tyłu. Postać ta budzi ogromny lęk, bo według wierzeń, szkodzi wszystkim napotkanym osobom. Chronią przed nią amulety noszone na szyi, np. kieł tygrysa lub innego zwierzęcia. 5 Prochy z zupą bananową Indianie palą zwłoki swoich bliskich, a prochy zmarłych spożywają z zupą bananową. Wyraża to szacunek dla członków plemienia. Wierzą, że w ten sposób zmarli pozostają z nimi na zawsze, razem z ich zaletami, które zostają przekazywane następnemu pokoleniu. Dzięki temu mądrość życiowa, męstwo i odwaga zostaje w plemieniu na zawsze. 6 Ayahuasca i rytualny trans Ayahuasca to nazwa napoju, który jest szczególnie popularny wśród plemion zamieszkujących tereny peruwiańskiej Amazonii. Z wypiciem naparu wiąże się cała ceremonia, która ma prowadzić do oczyszczenia i zawsze jest wykonywana w towarzystwie szamana. Napój wykorzystywany jest w celach leczniczych – to antidotum na choroby duszy i ciała. Ayahuasca ma jednak przede wszystkim znaczenie rytualne – szamani wchodzą w trans, aby połączyć się z duchami przodków.

The incident happened on March 31 wherein Payne Jr. was shot by a stray bullet in the neck which led to his death. “He was in the process of finishing his dinner. He was in his own living room when a bullet passed through one of the windows of his house and struck him,” Detective Chris Edwards told Indy RTV6. “He wasn’t out doing things

Nie kradnij. Chyba że kradniesz od Indian. Nie zabijaj. Chyba że zabijasz Indian – oto pastisz zasad cywilizacji, która podbiła Amerykę, w ustach jednego z indiańskich liderów. Dwie wydane właśnie książki pozwalają prześledzić, co się w tej kwestii zmieniło. Nieszczęście rdzennych mieszkańców Ameryki, zwanych potocznie Indianami, polegało na tym – jak pisano na początku XX w. – że „stanęli na drodze ekonomicznego rozwoju świata”. Choć od pół wieku – wyznaczanego symboliczną datą buntu 1968 r. – rewizjoniści historii USA piszą o zagładzie Indian dokonanej przez Anglików, europejskich osadników, a potem państwo amerykańskie, wiedza o tej zbrodni założycielskiej Stanów Zjednoczonych nie jest częścią powszechnej świadomości. Nie płynie z niej reparacyjna polityka wobec potomków ocaleńców. Jest nawet gorzej: ludobójstwo, z którego narodził się naród amerykański – jak mówił Martin Luther King – podniesiono do rangi „wzniosłej narodowej krucjaty”. Najmocniejszy głos państwa amerykańskiego o zbrodniach wobec Indian wypowiedział dwie dekady temu nie prezydent, nie żaden minister, lecz urzędnik niskiej rangi – wicesekretarz ds. Indian w Departamencie Zasobów Wewnętrznych. Cytuje go reporter Maciej Jarkowiec w książce „Powrócę jako piorun. Krótka historia Dzikiego Zachodu”: „W czasie ekspansji Stanów Zjednoczonych na zachód Biuro [ds. Indian] brało udział w czystkach etnicznych dokonywanych na indiańskich narodach. Wojna zawsze niesie ze sobą ludzkie tragedie, ale celowe rozsiewanie chorób, wytrzebienie bizonich stad, używanie alkoholu jako narzędzia do wyniszczenia społeczności, a także tchórzliwe mordowanie kobiet i dzieci konstytuują tragedię na tak przerażającą skalę, że nie można brać jej na karb nieuchronnego zderzenia odmiennych modeli cywilizacyjnych”. Reporter przytacza komentarz historyka o podziwie Hitlera dla metod eksterminacji Indian. Wstrząsającym kontrapunktem jest wpis do księgi gości w muzeum Indian w Waszyngtonie: „Indianie, przestańcie robić z siebie ofiary!”. Dopóki rośnie trawa W całych Stanach żyje dziś dwa i pół miliona Indian, należą do 500 plemion. Milion z nich mieszka w 326 rezerwatach. Statystyki mówiące o życiu w rezerwacie Pine Ridge w Dakocie Południowej, który odwiedził Jarkowiec, deprymują. To drugi co do wielkości rezerwat indiański, liczący 30 tys. mieszkańców. Pars pro toto. Na pięciu dorosłych czterech nie ma pracy, roczny dochód na głowę mieszkańca – 4 tys. dol. (13 razy mniej niż w całym kraju), śmiertelność noworodków – trzy razy większa niż średnia USA; odsetek samobójstw wśród młodych – cztery razy większy. Narkomania i narkobiznes, alkoholizm, depresja, zła opieka medyczna. Ludzie żyją tu krócej o 10 lat niż w ubogiej Afryce: średnio 50 lat. Trzeci Świat – tzn. świat pokolonialny – wewnątrz najbogatszego mocarstwa. „Wysiedlenie Indian z ich terytoriów, jak to elegancko nazwano, oczyściło ziemię pod osadnictwo białych między Appalachami a Missisipi, uprawę bawełny na Południu i uprawę zboża na Północy, umożliwiając dalszą ekspansję, imigrację, kopanie kanałów, budowę linii kolejowych, wznoszenie nowych miast – słowem: tworzenie ogromnego kontynentalnego imperium rozciągającego się aż po Ocean Spokojny” – pisał w „Ludowych dziejach Stanów Zjednoczonych” legendarny historyk rewizjonista Howard Zinn. „Nie da się dokładnie obliczyć, ile istnień ludzkich pochłonęło to przedsięwzięcie; cierpienia związanego z ekspansją Stanów Zjednoczonych nie sposób oszacować nawet w przybliżeniu, a mimo to większość podręczników do historii czytanych przez nasze dzieci traktuje tę kwestię pobieżnie”. Nawet liberalna twarz wśród ojców założycieli USA Thomas Jefferson, który początkowo chciał usuwać osadników wkraczających na terytoria Indian, pisał u kresu życia: „Ileż znoju poświęciliśmy, by ucywilizować tę nieszczęsną rasę. [A] oni odpłacając nam dezercją i barbarzyństwem, dają usprawiedliwienie własnej zagładzie”. Jako prezydent ordynował przesiedlenia, mimo że Indianom gwarantowano ich ziemie „dopóty, dopóki rośnie trawa lub płynie woda”. Historia relacji osadników, a potem państwa USA z rdzennymi mieszkańcami to dzieje zdrad i niedotrzymanych obietnic. Wojny i najazdy, masowe przesiedlenia – „szlaki łez”, w czasie których Indianie umierali tysiącami – dzielenie ziemi, tj. rozbijanie kolektywnej własności, przekupstwa i intrygi, łamanie traktatów i narzucanie podatków, zakaz wnoszenia skarg do sądów i przymusowa asymilacja – oto narzędzia cywilizowania „nieszczęsnej rasy” przez państwo amerykańskie. Zbrodniom towarzyszyły rasistowskie uzasadnienia. „Barbarzyński lud, który utrzymuje się dzięki skąpym i niepewnym zdobyczom łowieckim, nie może żyć w kontakcie z cywilizowanym społeczeństwem” – pisał autor periodyku „North American Review” w 1830 r. Wysiedlenia służyły – jego zdaniem – „rozwojowi cywilizacji i postępowi”. „Usunięcie Indian było niezbędne, aby móc wykorzystać rozległe obszary Ameryki pod uprawy, rozwinąć tam handel, wprowadzić rynki, pieniądze i rozwinąć nowoczesną gospodarkę kapitalistyczną” – pisał Zinn, krytyk przywódców swojego kraju. Tymczasem Indianie, jak twierdził inny historyk, nigdy nie zrozumieli idei prywatnej własności ziemi – „było to dla nich czymś równie niepojętym jak prywatna własność powietrza”, czuli się częścią natury „jak skały i drzewa, zwierzęta i ptaki”. Krótka historia Dzikiego Zachodu to także krótka historia kapitalizmu w Ameryce i jego zderzenia ze społecznościami, dla których najazd osadników z ich kapitalistycznymi zasadami był jak – powiedzmy – inwazja z opowieści science fiction: kosmitów każących podbitym chodzić na głowie i do tyłu. I kto tu jest dzikusem? Główny bohater książki „Powrócę jako piorun” Russell Means, nazywany czasem indiańskim Martinem Lutherem Kingiem, jako chłopiec pytał w szkole, dlaczego w podręcznikach nie ma nic o Indianach. Nauczyciel odrzekł, że Indianie nie mają historii. W USA obchodzi się za to Dzień Kolumba. Genueńczyk odkrył ziemię bez ludu, którą zasiedlił lud bez ziemi? Przodkowie Indian przybyli z Azji prawdopodobnie 25 tys. lat temu i stworzyli najróżniejsze cywilizacje i społeczności, o różnej organizacji i podziale pracy. Na przykład: około tysiąca lat ludy Zuni i Hopi na terenach dzisiejszego stanu Nowy Meksyk wznosiły – jak pisał Zinn – „budowle porównywalne ze stawianymi wówczas w Egipcie i Mezopotamii”. Kanały nawadniające i tamy Indianie znali kilkanaście stuleci przed pojawieniem się Europejczyków; zajmowali się też ceramiką i tkactwem. W czasach Chrystusa w dolinie rzeki Ohio rozwijała się cywilizacja budowniczych kopców świątynnych, a pięćset lat później w dolinie Missisipi autochtoni rozwijali zaawansowane jak na swój czas metody upraw. Mieli metropolię liczącą 30 tys. mieszkańców, rzemiosło i usługi, w tym produkcję narzędzi i biżuterii; zajmowali się tkactwem i ceramiką. Plemiona z Ligi Irokezów, żyjące na terenach Pensylwanii i stanu Nowy Jork, stworzyły społeczeństwa bardziej egalitarne niż ówcześni Europejczycy. Ziemia była własnością wspólnoty, plony i zdobycze myśliwskie dzielono między mieszkańców. W czasach podboju w XVII w. pewien misjonarz zauważył, że wśród Irokezów nie ma nędzarzy, co uznał za efekt troski wspólnoty o słabszych i chorych. Pozycja kobiet była silniejsza niż w Europie, a wobec dzieci nie stosowano surowych kar. „Wszystko to było – konstatował Zinn – skrajnie odmienne od europejskich wartości, które przywieźli ze sobą pierwsi koloniści – przybysze ze społeczeństwa podzielonego na bogatych i biednych, rządzonego przez kapłanów, gubernatorów i męskie głowy rodzin”. Bardzo bezpośrednio o zderzeniu cywilizacji europejskiej z indiańską wypowiedziała się w rozmowie z Maciejem Jarkowcem pewna barmanka w Dakocie Południowej: „To my, biali, jesteśmy dzikusami”. Przekleństwo surowców Owo zderzenie nie ma końca, a historia, która się wydarzyła, nie jest – wbrew rzymskiej maksymie – nauczycielką życia. Gdy w 2016 r. w rezerwacie Standing Rock Indianie z 300 plemion zorganizowali wielki protest przeciwko budowie ropociągu, rząd USA wziął pod uwagę ich głos tak jak zawsze. Przez kilka miesięcy policja atakowała 10-tysięczne miasteczko namiotowe, ludzie wykruszali się, a w końcu Donald Trump cofnął przychylną dla Indian decyzję Baracka Obamy i budowa ropociągu ruszyła pełną parą. Szef koncernu Energy Transfer przekazał na kampanię Trumpa 103 tys. dol. Znowu stanęli na drodze... Rozrachunki ze zbrodnią założycielską USA nie toczą się w realnej polityce, lecz w literaturze. Jedną z najbardziej wstrząsających – a to za sprawą perwersyjnych okoliczności – opisuje reporter „New Yorkera” David Grann w wydanej właśnie po polsku książce „Czas krwawego księżyca. Zabójstwa Indian Osagów i narodziny FBI” (w USA wyszła trzy lata temu). W latach 70. XIX w. rząd przesiedlił Osagów z ich terytoriów w Kansas do Oklahomy. Na nieurodzajnych, skalistych terenach mieli mieć spokój – żadnego osadnika nie skusi nieurodzajna ziemia. Tymczasem na początku XX w. odkryto tu jedne z największych w USA złóż ropy naftowej. Jej poszukiwacze płacili Osagom za dzierżawę ziemi i prawa do eksploatacji. Członkowie plemienia zgromadzili sumę będącą odpowiednikiem dzisiejszych 400 mln dol. i stali się najbogatszym ludem na świecie per capita. „Patrzcie państwo! – pisała prasa. – Indianie, zamiast przymierać głodem... cieszą się bogactwem, które wzbudza zazdrość wszystkich bankierów”. Dalej jest thriller, makabreska. „Najbogatsi ludzie świata stali się najczęściej mordowanymi ludźmi świata” – pisze Grann. Na początku lat 20. XX w. Osagowie zaczęli znikać, zwykle pojedynczo. Ktoś przepadał bez śladu, zwłoki znajdowano po pewnym czasie, a śledztwo nie prowadziło do ustalenia winnych. Zadziwiająco wielu Osagów chorowało na nieznane choroby i nagle umierało. Świadkowie, którzy mogli coś wiedzieć o zabójcach, a i prywatni detektywi, którzy chcieli ustalić, kto zabija, ginęli w tajemniczych okolicznościach. Wśród Osagów, jak i ich nielicznych białych przyjaciół zapanował paniczny strach. Gran pisze, że były to lata terroru. Sprawę rozwikłało po kilkuletnim śledztwie powstające wtedy FBI – lokalni stróże prawa byli albo wspólnikami zbrodni, albo kryli zabójców. Okazało się, że przeciwko Osagom biali – w tym szanowani obywatele, których Osagowie uważali za przyjaciół – zawiązali nieformalny spisek, którego celem było przejęcie udziałów z eksploatacji ropy. Białe żony truły indiańskich mężów, biali mężowie truli indiańskie żony, żeby położyć rękę na ich majątku. Biali ojcowie planowali zabójstwa swoich półindiańskich dzieci. Tzw. opiekunowie finansowi Indian – biali – mordowali bądź zlecali zabójstwa członków indiańskich rodzin, aby za sprawą dziedziczenia majątek ulegał kumulacji w rękach Indianina lub Indianki poddanej „opiece” i „opiekunowie” mieli pieczę nad większą fortuną. W tej selektywnej eksterminacji brali udział lekarze, rzekomo podający Indianom lekarstwa, a naprawdę – truciznę. Mimo oporu lokalnego wymiaru sprawiedliwości FBI doprowadziło do skazania bossa potężnej szajki – tylko za jedno z zabójstw (innych nie udało się udowodnić) – i kilku wspólników. Jednak dopiero Grann po prawie stu latach odkrył, że dwadzieścia kilka zabójstw Osagów objętych śledztwem FBI to czubek góry lodowej. Reporter dogrzebał się w archiwach, że zabójstw było 30 razy więcej (ponad 600) i dokonywano ich nie – jak sądziło FBI – w latach 1921–23, ale od 1907 r. i była w nie uwikłana cała miejscowa socjeta. „Zwykle, gdy sprawcy ludobójstwa uchodzą przed karzącą ręką sprawiedliwości – pisze Grann – ostatecznie rozlicza się z nimi historia, ujawniając ich zbrodnie. Niestety, wiele zabójstw Osagów tak dobrze zatuszowano, że obecnie nie jest to już możliwe. W większości przypadków rodziny ofiar nigdy nie zaznały spokoju. Wielu potomków prowadzi własne śledztwa, które – jak się wydaje – nie mają końca. Codziennie trapią ich różne wątpliwości, podejrzewają krewnych, którzy zmarli, starych przyjaciół rodziny bądź opiekunów...”. Prasa amerykańska pisała później o zabójstwach Osagów jako o „najkrwawszym rozdziale w kryminalnej historii Ameryki”. Tyle że ów „kryminał” był wpisany w politykę i historię. Ofiarami morderstw padali potomkowie „barbarzyńców” – ich przodków zabijano lege artis w imię postępu – i ludzie „niekompetentni”, by zarządzać własnym majątkiem. Mordercy czuli się bezkarni. Skazano nielicznych, a rodziny ofiar nie dostały zadośćuczynienia. Sprawiedliwość zbyt kosztowna Ruch oporu Indian powstał na fali rewolty lat 60. Najsłynniejsze były okupacje wyspy Alcatraz w 1969 r. i Wounded Knee w 1973 r. Autochtoni protestowali przeciwko rasizmowi i łamaniu traktatów. Jako że były to czasy zimnej wojny, krążyły hipotezy o radzieckiej infiltracji w Ruchu Amerykańskich Indian. Ironią losu jest to, że w rezerwatach wydobywano uran do produkcji broni nuklearnej – straszak na Moskwę w czasach wyścigu zbrojeń. Skażono wodę, powietrze, nie informując Indian o zagrożeniach. (Ponownie stali na drodze...). Russell Means jeszcze na początku XXI stulecia ośmielał się wysuwać postulat... niepodległości. Federalne instytucje miały – według niego – opuścić indiańską ziemię, a decyzje wydane po traktacie z 1868 r., kiedy powstał Wielki Rezerwat Siuksów (tj. Lakotów i Dakotów), zostać anulowane. Siuksowie mieliby stworzyć gospodarkę opartą na uprawie ziemi, hodowli i energii odnawialnej. Córka nieżyjącego już Meansa, Tatuye, bez złudzeń tłumaczy polskiemu reporterowi, dlaczego rząd USA nie naprawi krzywd wyrządzonych Indianom. „Ma zbyt wiele do stracenia. Formalny proces pojednania oznaczałby rewizję traktatów, wgląd w prawa własności indiańskich ziem i wód. To kwestia gruntów, surowców, ogromnych pieniędzy”. Dzięki walce ruchu coś jednak udało się wyrwać: w części rezerwatów działają szkoły plemienne, gdzie nauczana jest historia i języki Indian, zwiększono autonomię rezerwatów, rady plemion mogą przejmować od rządu administrowanie szkołami, surowcami, sądami, więzieniami. W ostatnim półwieczu Ameryka zrobiła sporo w kwestii rozliczeń z niewolnictwem i rasizmem białych skierowanym przeciwko potomkom Afrykanów. Tymczasem „miast nazwanych imionami bohaterów rozprawy z Indianami są w Stanach dziesiątki – pisze Jarkowiec. – Stoją setki pomników ludzi, którzy mordowali Pierwszych Amerykanów z zimną krwią. Gdy w całym kraju trwa rozbiórka pomników bohaterów Konfederacji, którzy bronili niewolnictwa, monumentów na cześć rzeźników Indian nikt nie tyka”. Amerykę czeka jeszcze jedna rewizja własnej historii. Być może da ona potomkom ofiar zagłady symboliczną satysfakcję, a zarazem ukaże z bolesną mocą, że są na tym świecie krzywdy nie do naprawienia.

Fot. Jarosław Mikietyński Kielichowiec zachodni właśnie teraz, na początku maja, zaczął kwitnąć. Jego kwiaty mają oryginalny, czekoladowy kolor. Katarzyna Piojda Dzisiaj tę roślinę mało kto rozpoznaje. A szkoda, ponieważ kielichowiec zachodni zachwyca swoim wyglądem. Kielichowiec zachodni, jak nazwa wskazuje, pochodzi z Zachodu. – Stany Zjednoczone Ameryki Północnej stanowią jego kraj pochodzenia – mówi Jarosław Mikietyński, ogrodnik Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy. – Ten krzew można spotkać między innymi w stanach Waszyngton i Kalifornia. Dawiej Indianie zatruwali strzały wyciągiem z jego soku. Czy trzeba się go bać? Pozostało jeszcze 83% chcesz przeczytać ten artykuł, wykup dostęp. Zaloguj się Zaloguj się, by czytać artykuł w całości Czytaj ten i wszystkie artykuły w ramach prenumeraty już od 2,46 zł dziennie.

0.22 255694 South African Rand. 1 ZAR = 4.49323 INR. We use the mid-market rate for our Converter. This is for informational purposes only. You won’t receive this rate when sending money. Login to view send rates. Indian Rupee to South African Rand conversion — Last updated Nov 21, 2023, 16:39 UTC.

W Indiach doszło do serii brutalnych gwałtów. Ofiary były najpierw wykorzystywane, a później polewane benzyną i podpalane. W kraju narasta oburzenie w związku z rosnącą liczbą napaści seksualnych. O szokujących atakach w Indiach pisze BBC. W ostatnim czasie zginęła 16-latka mieszkająca w stanie Madhya Pradesh. Dziewczyna została napadnięta w swoich domu i zgwałcona. Napastnik na koniec polał ją benzyną i podpalił. Z ustaleń policji wynika, że nastolatka została zabita po tym, jak powiedziała napastnikowi, że o gwałcie opowie swojej rodzinie. Dwa podobne ataki, w tym jeden śmiertelny miały miejsce w stanie Jharkhand we wschodnich Indiach. 17-latka trafiła do szpitala w stanie krytycznym z obrażeniami odniesionymi w wyniku podpalenia. Napastnik chciał rzekomo poślubić swoją ofiarę, ale ona nie chciała się na to zgodzić, co miało być bezpośrednią przyczyną ataku. Policja zatrzymała podejrzanego Trzeci przypadek dotyczy 16-latki, która również spłonęła żywcem. Jej rodzice poskarżyli się starszyźnie wioski, że ich córka została zgwałcona. Nastolatka została zaatakowana, kiedy była sama w domu. Policja w związku ze sprawą aresztowała już podejrzanego. To 28-letni Ravi Chadhar. BBC informuje, że oburzenie społeczne w związku z przemocą seksualną w Indiach wzrosło dramatycznie po 2012 r., kiedy w autobusie w Delhi doszło do zbiorowego gwałtu i morderstwa. Zginęła wtedy młoda studentka. Ostatnio korespondent BBC zwrócił uwagę na fakt, że w Indiach gwałt jest coraz częściej wykorzystywany jako „instrument dochodzenia do władzy i zastraszania bezsilnych”. Czytaj też:16-latka padła ofiarą zbiorowego gwałtu. Spalono ją żywcem, gdy się przyznała According to the Times of Northwest Indiana and WLS-TV, Timya Andrews, 8, was doing homework Oct. 22 when gunfire erupted outside the house on Migoun Street. A bullet struck the girl's head, authorities said.

Wieki temu Indianie zatruwali strzały wyciągiem z soku z kielichowca zachodniego i szli na polowanie na kojoty. Dzisiaj tę roślinę mało kto rozpoznaje. A szkoda, bo kielichowiec zachodni zachwyca swoim zachodni, jak nazwa wskazuje, pochodzi z Zachodu. – Stany Zjednoczone Ameryki Północnej stanowią jego kraj pochodzenia – mówi Jarosław Mikietyński, ogrodnik Ogrodu Botanicznego Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy. – Ten krzew można spotkać w stanach Waszyngton i poradnik: Jak uprawiać porzeczkę krwistą – piękny krzew ozdobnyU nas roślina jest znacznie mniej popularna. – W Polsce uważa się, że kielichowiec zachodni jest w niewielkim stopniu mrozoodporny – dodaje Mikietyński. – Teoria nie zawsze pokrywa się z praktyką: naszemu kielichowcowi nie szkodzą zimy. Kolejna zaleta tej rośliny jest taka, że kielichowiec jest odporny na choroby oraz dobre dla kielichowca zachodniegoRoślina najlepiej rośnie w cieniu. Nie ma wygórowanych upodobań glebowych. – Służy jej ziemia uniwersalna albo zasadowa oraz regularne, lecz niezbyt obfite, podlewanie – zaznacza specjalista. Kielichowiec zachodni dobrze rośnie tam, gdzie jest wilgoć, np. nad potokami. Krzew dorasta do 4, nawet 5 metrów wysokości, chociaż z reguły mierzy maksymalnie 3 metry. – Na początku maja zaczyna kwitnąć. Ma czekoladowe, ciemnobrązowe, specyficznie pachnące Jak uprawiać kielichowiec wonny Niektórym zapach kwiatów kielichowca zachodniego kojarzy się z winem albo octem. Bywa, że roślina kwitnie aż do lipca. Owoce to ciemne kulki, które dojrzewają w sierpniu i wrześniu. Ciekawostką są liście kielichowca: z wierzchu są szorstkie, jak tarka, a od spodu gładkie. Niebezpieczny kielichowiecŁadny wygląd to jedno, trzeba jednak uważać, ponieważ kielichowiec jest też niebezpieczny. – Roślina ta jest trucizną, bo zawiera kalikantynę, czyli związek podobny do strychniny, mającej silne właściwości toksyczne dla ludzi i dla zwierząt – zaznacza rośliny spowoduje zatrucie. Te właściwości kielichowca wieki temu wykorzystywali Indianie. – W strzały wstrzykiwali wyciąg z soku z kielichowca i uzbrojeni w te strzały wybierali się na polowanie na kojoty – wyjaśnia Indianie wierzyli jednak w uzdrawiające moce, drzemiące w kielichowcu zachodnim. Sporządzali aromatyczną herbatkę z kory tej rośliny i pili ten wywar, gdy bolała ich głowa. Robili tak, choć bywało, że po wypiciu wywaru człowiek umierał.– Mówi się też, że w korzeniach kielichowca znajduje się substancja, która odstrasza nornice. Ta teza nie jest jednak udowodniona – kończy Mikietyński. Warto się dowiedzieć: Sposoby na zwalczanie nornic w ogrodziePolecane ofertyMateriały promocyjne partnera

The gunfire has amounted to 577 non-fatal shootings, and 660 victims as of Dec. 23. Police data further show the city recorded 677 shootings in all of 2021, with 762 victims. While police say most

Przykłady Odmieniaj A poza tym, któż nawsi angielskiej - poza mną rzeczjasna nosiłby kurarę w kieszeni? KURARA Wstałem o ósmej i sam zjadłem śniadanie. Literature Z lasów mgielnych rosnących na zboczach Andów pochodzi chinina przeciw malarii; z dorzecza Amazonki — kurara, używana w chirurgii do zwiotczania mięśni; z Madagaskaru — barwinek różowy, zawierający alkaloidy, które uratowały życie wielu chorym na białaczkę. jw2019 Czy to wystarczy, by zneutralizować działanie kurary? Literature Odparła, że fizostygmina hamuje działanie kurary tylko na jakiś czas Literature „Kurara to moja stara znajoma — powiedział mu Roger z uśmiechem. Literature Po raz pierwszy nasze laboratorium zastosowało tylne wejście do kanału jonowego, który jest wrażliwy na kurarę. cordis — A ja byłam taka pewna, że to kurara! Literature Jeśli jego serce zachowa ten słaby rytm, nic mu nie będzie, gdy kurara osłabnie. A zatem kurara nie zadziałała. Literature – W samochodzie usiadłeś na zastrzyku z kurarą Literature Perl poszła do kuchni zaparzyć herbatę, a ja zapytałam Esaua o kurarę. Literature – W najgorszym wypadku syntetyczna kurara Literature Pacjentka nie mogła oddychać samodzielnie, bo podano jej otrzymywany z kurary środek zwiotczający mięśnie. Literature Wolimy kurarę w połączeniu ze skutecznym związkiem psychodelicznym opensubtitles2 Chcesz powiedzieć, że mam w sobie pieprzoną kurarę? Literature Może kurarę, jak Indianie przy zatruwaniu strzał i dzid, nie myślisz? Literature – Wczoraj wieczorem Leif i ja zapytaliśmy o kurarę Bavola, radnego klanu Zaltana. Literature – Kurara – wyjaśniła. – Wygrałam tę strzałkę i butelkę w grze słów z pewnym antropologiem Literature — I jeszcze jedno — odezwałem się. — Panna Pleygel w swoim gabinecie myśliwskim ma indiańskie strzały zatrute kurarą. Literature Znalazłam kurarę, októrej całkiem zapomniałam. Literature – Kurarę odkryto ponownie dopiero w zeszłym roku. Literature — Och, starałam się dowiedzieć czegoś więcej o kurarze. Literature Naprawdę myślałem, że kryzys został zażegnany, ale wtedy... – Opowiedziała o kurarze? Literature - Wtedy nakłoniłeś Dianę do umieszczenia tej piłeczki z kurarą w samochodzie? Literature

Ni strzały zza rogów stu, Choć krzyżem st raszy ciemny las Opaska biało-czerwona. Choć miał zaledwie 10 lat Ni estraszna mu była śmierć Na barykadzie stoi chwat Z opaską biało-czerwoną. Chwycił bute lkę peł ną be nzyny I wybiegł na drogę z nią, Krzykną do swoich: ''Czuwaj chł opaki!" I zginą za biało-czerwoną.

10 50% 1 9 8 7 6 50% 1 5 4 3 2 1 0 10 9 8 7 100% 2 6 5 4 3 2 1 0 Recenzje krytyków 10 Wielkie wrażenie zrobił na mnie także kanadyjski film Catherine Bainbridge i Alfonso Maiorana, przywracający zbiorowej pamięci wyparty z oficjalnej historii fakt, że to Indianie, a nie - jak dotąd sądzono - Afroamerykanie są twórcami bluesa i jazzu. 19 października 2017 Zobacz pełną recenzjęPełna recenzja

Indianie Ameryki Północnej i historia Ameryki. Napływająca do Ameryki ludność szybko wykorzystała fakt, że Indianie lubią alkohol tak samo jak wielu Europejczyków, ale mają słabą głowę i szkodzi im nawet w małych ilościach. Wielu Indian wpadło w alkoholizm, co jeszcze bardziej osłabiło ich siły obronne. ^{#16 LOL Sam mam parę żabek którymi poprzez pocieranie Indianie zatruwali strzały Ale żeby po nich była faza to wątpię;] #17 LOL Sam mam parę żabek którymi poprzez pocieranie Indianie zatruwali strzały Ale żeby po nich była faza to wątpię;] Dowiedz się, co to za żabki i jeśli jesteś zainteresowany ćpaniem żabek, poczytaj Może będziesz pierwszą osobą, która się tym naćpa na forum hehe Oczywiście żartuję, nie namawiam do niczego, wręcz odradzam testowanie takich substancji na własną rękę, ja poprostu bym się bał #18 Zabe sie doi i nie trzzeba lizac. #19 W każdym razie ja mam drzewołazy i chwytnice kolorowe. Myślę że jakby wsadzić sobie w gębę taką żabę i ssać to może można by zgona zaliczyć. Testować nie zamierzam. Ostatnia edycja: Wrz 17, 2008 #20 Heh, bez przesady, całej żaby to sie chyba do japy nie bierze LOL :sunny: #21 czego nie, chcesz sie zajebac na impreze to zamast extasy wrzucasz zabe hehe #22 Drzewołazy to najmniejsze żabki pod słońcem. Dało by radę:sunny: Nawet do extasy są podobne bo jebane kolorowe są, każdy podgatunek to inny kolorek. ras Well-known member #23 Myślę że jakby wsadzić sobie w gębę taką żabę i ssać to może można by zgona zaliczyć. jeśli chodzi o drzewolazy to chyba móglbyś ich sobie kilka wsadzić i nie mialbyś żadnej fazy. w niewoli nie wytwarzaja toksyn chyba ze karmisz je jadowitymi mrówkami. #24 Racja, przez to nie są śmiertelnie trujące to napewno. Ale i bez tego wydzielają toksyczną wydzielinę która piekła jak cholera po zatarciu do oka. Za pewne uczulone na to osoby się znajdą;] arch Well-known member #25 dla mnie to jakis absurd jest, albo ich prawo jest tak całkowicie zjebane ze nie mozna miec tripa i idzesz do aresztu za to ze miałeś żabę albo ja jakis nie dżezi jestem #26 Wytwarzają bufoteninę. U nas są legalne. Ktoś ze starego smartshopa miał ich kilka. Wciera się śluz w jakąś bibułkę itp. i pali. #27 A moze trzeba zabie loda zrobic ? :lol3: #28 opisz to w trip reportach a tak na powaznie to naprawde teraz to sie panstwo wszystkiego czepia. #29 Bo państwo sie nudzi, tylko szukają chuja do dupy ...} A woman from Tun Ra Wai village, Rathedaung Township, was hit by a stray bullet on the morning of 23 August and was rushed to Sittwe hospital for intensive care. While villagers were running from homes during gunfire near the village, Daw Khin Win Chay, 25, was hit a stray bullet in her back, one of her family members said. “We heard gunfire from the road. We saw a lot of soldiers on the zapytał(a) o 14:57 Jak sie nazywa to , w czym Indianie noszą strzały? Dam naaj ! To pytanie ma już najlepszą odpowiedź, jeśli znasz lepszą możesz ją dodać 1 ocena Najlepsza odp: 100% Najlepsza odpowiedź Nadinia odpowiedział(a) o 14:59: Kołczan. Pochwa to na miecze :) Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 14:57 kouczan, albo kołczan - nie wiem jak się pisze ^^ pochwa. to naprawde i nie ma skojarzen do tego. Bajka, pochwa to jest na miecz xDD zgadzam się ale kołczan się pisze -Kołczan (tur.), sajdak lub sahajdak Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub ^{Now Wali Nimat is a term that has been translated in differing ways. In Persian, which was the legal language of the Mughal court, it means ‘A benefactor, a generous patron’. The full sentence is ‘Wali Ni’mat walida I Jahangir badshah’ where it is clear that Maryam Zamani is the titular mother.}

Policja stanowa w Indianie nie ustaliła, dlaczego 22-letni Shawn Walter Bair wszedł do supermarketu w Elkhart, zastrzelił pracownicę i klientkę oraz trzymał na muszce menedżera, zanim sam zginął od strzałów policjantów. Shawn Walter Bair policji „Chicago Tribune” cytuje sierżanta policji Trenta Smitha, który powiedział, że kamery bezpieczeństwa w Martin’s Super Store zarejestrowały prawie cały incydent, który miał miejsce po wejściu Baira do sklepu w środę rano. Smith mówił, że 22-latek chodził po sklepie około 20 minut i wysyłał wiadomości z telefonu komórkowego, a następnie wyjął spod płaszcza półautomatyczny pistolet i zastrzelił 20-letnią pracownicę. Strzelił do następnej, ale chybił; pozostali klienci w panice zaczęli uciekać. Kolejną ofiarą stała się 44-letnia klientka, do której wystrzelił kilka razy. Chłopak podszedł do zbliżającego się menedżera, kazał mu uklęknąć i zaczął wymachiwać w jego kierunku bronią. W tym momencie interweniowali policjanci, rozpraszając uwagę napastnika. Wykorzystując to, menedżer zdołał uciec, a policjanci zastrzelili Baira. Skonfiskowali jego pistolet i duży nóż myśliwski. Policja prowadzi dochodzenie; trwa ustalanie przeszłości kryminalnej napastnika i źródła posiadanej przez niego broni. (kc)

Hasło krzyżówkowe „trucizna, której Indianie używali do zatruwania strzał” w słowniku krzyżówkowym. W niniejszym leksykonie szaradzisty dla wyrażenia trucizna, której Indianie używali do zatruwania strzał znajduje się tylko 1 odpowiedź do krzyżówek. Definicje te podzielone zostały na 1 grupę znaczeniową.

Czym jest kurara? Co znaczy kurara? kurara indiańska trucizna Wyraz kurara posiada 25 definicji: 1. kurara-do zatruwania strzał 2. kurara-Indianie zatruwali nią strzały 3. kurara-indiańska trucizna 4. kurara-trucizna do strzał 5. kurara-trucizna indiańska 6. kurara-trucizna na grocie 7. kurara-trucizna w grotach strzał 8. kurara-w zatrutej strzale 9. kurara-Do zatruwania strzał przez Indian 10. kurara-Trucizna silna z kulczyby 11. kurara-Trucizna używana do zatruwania strzał 12. kurara-Trucizna znad Amazonki 13. kurara-Trucizna, której Indianie używali do zatruwania strzał 14. kurara-Używana dawniej przez Indian z Ameryki Południowej do zatruwania strzał 15. kurara-Używana niegdyś przez Indian do zatruwania strzał 16. kurara-Wyciąg z południowoamerykańskich drzew, lian i krzewów 17. kurara-trucizna Indian 18. kurara-poraża czasowo 19. kurara-trucizna Apacza 20. kurara-żywiczny ekstrakt z południowoamerykańskich lian, obecnie stosowany w medycynie do narkozy w niektórych zabiegach chirurgicznych 21. kurara-paraliżujący wyciąg z kulczyby 22. kurara-silna trucizna z kulczyby 23. kurara-zatruwała strzały 24. kurara-trucizna z kory kulczyby do zatruwania strzał 25. kurara-wyciąg z roślin rodzaju kulczyba, kiedyś używany jako silna trucizna ( do zatruwania strzał), dziś stosowany w fizjologii doświadczalnej i chirurgii głównie jako lek zwiotczający Zobacz wszystkie definicje Zapisz się w historii świata :) kurara Podaj poprawny adres email * pola obowiązkowe. Twoje imię/nick jako autora wyświetlone będzie przy definicji. Powiedz kurara: Odmiany: kurarom, kurarami, kurarach, kuraro, kurary, kurarze, kurarę, kurarą, kurar, Zobacz synonimy słowa kurara Zobacz podział na sylaby słowa kurara Zobacz hasła krzyżówkowe do słowa kurara Zobacz anagramy i słowa z liter kurara Kilo Uniform Romeo Alpha Romeo Alpha Zapis słowa kurara od tyłu araruk Popularność wyrazu kurara Inne słowa na literę k Kielcza , Kolonia Ostrowicka , kitesurfer , Kolonia Stawiska , katolicko-feudalny , Kutera , Kozia Polska , Kirczyny , Kolawa , koszyczanin , Kajny , Kaczorowy , konspekt , krystalofizyczny , Kobylnica Wołoska , krzeszowicki , Krężnica , Koziołek Magnuszewski , Kozielno , kolektiwum , Zobacz wszystkie słowa na literę k. Inne słowa alfabetycznie

ATTACKS BY stray cattle have claimed as many as 241 lives in the past two years in Haryana, the state police has disclosed in response to an RTI application filed by an activist PP Kapoor. Between January 1, 2018, and March 2, 2020, a maximum of 40 persons died in Fatehabad district while stray cattle claimed 36 lives in Ambala district.

1) Np Procentowe lub molowe 2) tlenek arsenu III 3) Indianie zatruwali nią strzały 4) Metale ---- np. Kadm , ołów 5) gazy gromadzące się głównie w jamie brzusznej podczas procesu rozkładu 6) Np. CO2 , O2 , N2 7) toksyczna odmiana tlenu 8) alkohol metylowy CrimsonBlood Intermediate Odpowiedzi: 93 0 people got help

This comes as multiple such incidents involving stray dogs surfaced in recent weeks. Days ago, siblings in Delhi were mauled to death by stray dogs. The autopsy showed multiple tears, bites and puncture wounds.

Dzisiaj jest czw., 28/07/2022 - 14:00, Aidy, Innocentego, Marceli

EAST CHICAGO, Ind. (WLS) -- An 11-year-old boy was fatally shot in the head by a stray bullet this weekend in East Chicago in northwest Indiana. David Anderson, who attended George Washington

Examples Stem A poza tym, któż nawsi angielskiej - poza mną rzeczjasna nosiłby kurarę w kieszeni? KURARA Wstałem o ósmej i sam zjadłem śniadanie. Literature Z lasów mgielnych rosnących na zboczach Andów pochodzi chinina przeciw malarii; z dorzecza Amazonki — kurara, używana w chirurgii do zwiotczania mięśni; z Madagaskaru — barwinek różowy, zawierający alkaloidy, które uratowały życie wielu chorym na białaczkę. jw2019 Czy to wystarczy, by zneutralizować działanie kurary? Literature Odparła, że fizostygmina hamuje działanie kurary tylko na jakiś czas Literature „Kurara to moja stara znajoma — powiedział mu Roger z uśmiechem. Literature Po raz pierwszy nasze laboratorium zastosowało tylne wejście do kanału jonowego, który jest wrażliwy na kurarę. cordis — A ja byłam taka pewna, że to kurara! Literature Jeśli jego serce zachowa ten słaby rytm, nic mu nie będzie, gdy kurara osłabnie. A zatem kurara nie zadziałała. Literature – W samochodzie usiadłeś na zastrzyku z kurarą Literature Perl poszła do kuchni zaparzyć herbatę, a ja zapytałam Esaua o kurarę. Literature – W najgorszym wypadku syntetyczna kurara Literature Pacjentka nie mogła oddychać samodzielnie, bo podano jej otrzymywany z kurary środek zwiotczający mięśnie. Literature Wolimy kurarę w połączeniu ze skutecznym związkiem psychodelicznym opensubtitles2 Chcesz powiedzieć, że mam w sobie pieprzoną kurarę? Literature Może kurarę, jak Indianie przy zatruwaniu strzał i dzid, nie myślisz? Literature – Wczoraj wieczorem Leif i ja zapytaliśmy o kurarę Bavola, radnego klanu Zaltana. Literature – Kurara – wyjaśniła. – Wygrałam tę strzałkę i butelkę w grze słów z pewnym antropologiem Literature — I jeszcze jedno — odezwałem się. — Panna Pleygel w swoim gabinecie myśliwskim ma indiańskie strzały zatrute kurarą. Literature Znalazłam kurarę, októrej całkiem zapomniałam. Literature – Kurarę odkryto ponownie dopiero w zeszłym roku. Literature — Och, starałam się dowiedzieć czegoś więcej o kurarze. Literature Naprawdę myślałem, że kryzys został zażegnany, ale wtedy... – Opowiedziała o kurarze? Literature - Wtedy nakłoniłeś Dianę do umieszczenia tej piłeczki z kurarą w samochodzie? Literature RfXeUHv.